نمی‌دانم چه حالی دست داده
به شورای زنان و خانواده
که می‌گوید مدیرش: توی ایران
زنان باید به دور از هر افاده
شوند از جانب مردان حمایت
و از آن‌ها نمایند استفاده
محارم، حامیانی مطمئن‌اند
مگر مادر، برادر را نزاده؟
برای آن زنی که کرده شوهر
نخواهد داشت قانون، استفاده
توگویی دیده این خانم، زنان را
گروهی فاقد درک و اراده
که گر در زندگی مردی ندارند
شوند از چشم قانون، اوفتاده
بگو خانم! اگر روزی زنی را
دهد آزار، مرد خانواده
چه باید کرد از باب حمایت
که او حیثیتش گردد اعاده؟
اگر باشد زنی تنهای تنها
و در یک وضع سخت فوق‌العاده
تو اصلا فرض کن شوهر ندارد
خودش هم ناتوان و بی‌سواده
چه خواهد کرد قانون از برایش
که گردد مشکلش حل، صاف و ساده؟
سرپایی نزن این حرف‌ها را
نسوزان فسفرت را ایستاده!