«هوای پایتخت برای گروه‌های حساس ناسالم است»
ما چرا این‌قدر حساسیم، نه؟
ما دچار درد وسواسیم، نه؟
فی‌المثل الان هوا خوب است، نیست؟
سالم و پاک است و مطلوب است، نیست؟
منتها ما لوس و حساسیم، نه؟
غرغرو و غرق احساسیم، نه؟
توی بازار از تورم نیست بیم
منتها ما نازک و نارنجی‌ایم
هر کسی هم بیخودی غر میزنه
لوسه و بی‌مزه و بچه‌ننه
نیست بیکاری، فراوان است کار
کش خجالت! لوس‌بازی در نیار
عیب دارد کار ما اصلا کجاش؟
این‌قدَر تیتیش‌مامانی نباش
شاکی از حجم ترافیکی شما؟
واشگفتا، چه رمانتیکی شما
درد تو شغله؟ غم تو مَسکنه؟
جان من بپا النگوت نشکنه
قسط مسکن؟ قبض آب و برق و گاز؟
واقعا؟ شوخی نکن! وای چه ناناز
خسته‌ای از بس که زحمت می‌کشی؟
آخ بمیرم من الهی ناز بشی
درد کو؟ غصه چیه؟ مشکل کجاست؟
مشکل ما لوس‌بازی‌های ماست